تشخیص مصادیق عسر و حرج برای طلاق

_{^{طلاق به علت عسر و حرج}}

• تمکین در علم حقوق خانواده بر دو نوع عام و خاص است که در اینجا ما با مفهوم عام که درباره وظایف زن در قبال شوهر اعم از اطاعت در حدود عرف و پذیرش ریاست شوهر است میپردازیم
• نشوز صرفا برای زن محسوب نمیشود بلکه مرد هم در صورت نافرمانی ناشز محسوب میشود و اگر نافرمانی از جانب هر دو باشد شقاق نامیده میشود
• ضمانت اجرای نشوز در مرحله اول دادخواستی است که توسط مرد تقدیم دادگاه میشود و الزام زوجه را نسبت به تمکین در بر دارد  اما در مراحل بعد طبق ماده 1108 قانون مدنی استحقاق دریافت نفقه از شما سلب خواهد شد
• البته با توجه به این ماده مانعی که باعث نشوز شما شده است باید بدون مشروعیت باشد که در غیر اینصورت حق شما نسبت به دریافت نفقه ساقط نخواهد شد مثل موردی که در ماده 1127 قانون مدنی ذکر شده است که شوهر به امراضی مبتلاست که نزدیکی با او ممکن نیست
• اما در مورد عسر و حرج که فرمودید باید گفت که عسر و حرج موارد متعددی دارد که محصور به موارد پیش بینی شده در قانون نمیتواند باشد و باید در دادگاه این عسر و حرج اثبات شود
• ماده 1129 قانون مدنی موجبی را برای طلاق به درخواست زن پیش بینی کرده است که در مورد استنکاف (خودداری) یا عجز شوهر از پرداخت نفقه استاما نفقه هم خود توسط قانون تعریف شده است که در ماده 1107 قانون مدنی تعریف شده است که البته این موارد حصری نیست و کاملا عرفی بیان شده است.
• در ماده 1130 قانون مدنی و تبصره آن هم مواردی را نام برده است که همگی از موارد عسر و حرج محسوب خواهد شد البته ذکر چنین عناونینی رهنمودی برای قاضی محسوب خواهد شد تا تا حدودی بتوان از تضییع حقوق زن جلوگیری شود. اما در صورتیکه دادگاه حکم به انفاق به نفع شما بکند و با صدور اجراییه زوج اجرا نکند  زن میتواند از دادگاه تقاضای طلاق بکند حتی اگر شوهر هم معاضدت به طلاق نکند قاضی به عنوان نماینده اقدام به طلاق میکند.